These are poems written mostly in my native Polish, then translated into English. I like to think about this as ‘dressing’ the tones in words. For me, the music exists first... so writing a poem to a tune is my big passion and challenge. I never bend the melody to the words, but prefer to spend time finding the right word to express the tone.
I hope you will enjoy...”
— Sylwia Bialas
“Chodź Do Mnie
Pod skrzydłem ciemności Zaczątek jedności Oddechów i myśli W nieśmiałej bliskości.
W odchłani pasteli, Błękitów i bieli Powstała planeta Kwitnącej nadziei.”
“Come to me
Under the wing of darkness The rise of unity Breaths and thoughts In shy proximity.
Knot of bodies Heat of the lips The sweetest frenzy, Dialogue of souls Seized two beings So thirsty for love
In the abyss of pastels Of blues and whites A planet is born Of blossoming hope”
“Ten Jedyny
Szept W wieczornej ciszy Niebiosa płoną
Lustrzana głębia szczęścia W spragnionym odbiciu twym obraz mój Szkice uniesienia
Za zasłona żęs czekają na swój dryf pośród chmur spętane smutki i transparentne łzy naszych prawd
Skrzydlate sny napiętnowały nas Modlitwa o czas
Jeden świat jeden cel jedna myśl i wizja.”
“The One
A whisper In the evening silence The skies are set afire
Mirror depth of luck. In thy thirsty reflection I see myself Sketches of elevation
Behind the veil of eyelashes tethered sorrows and transparent tears of our truths are waiting for their drift among the clouds
Winged dreams stigmatized us A Prayer for more Time
One world one goal one thought and vision.”
“W Ciszy Nocy
W ciszy nocy Wśród odmętów nicości Odurzony grą światła i cienia i wspomnieniami szafiru i blękitu i dotyku jej rąk, niemo trwasz ciepły i wtulony w zapach snów Twoich snów”
“Dreams Dreams
In the silence of the night In the depth of nothingness Dazed by chiaroscuro Memories of sapphires and blues And the touch of her hand Lost for words you linger Warm and snuggled in the scent of dreams Your own dreams”
“ISMAEL
Gdzieś na skraju dnia Ubrany w szary cień Przysiadł łatając sny Znużony anioł Ismael
Przez pustynię cisz Wędrował póki sił Szukał zagubionych słów A znalazł gwiezdny pył
Pod osłoną chmur Odrzucił skrzydła swe I nie spoglądając wstecz Rozpłynął się we mgle”
“ISMAEL
On the verge of the day Wearing grey shadows An exhausted angel sat Patching his broken dreams
He‘s been wondering Through the desert of silence Till his powers let him searching for lost words But found stardust instead
Sheltered by clouds He took off his wings Without looking back Faded away in mist”
“Orbs
Rewia świateł leniwy taniec Magia błędnych ogni Miłość trwa przytłumiona codziennością brakiem właściwych słów”
“Orbs
The revue of lights A lazy dance Magic in wildfires Love continues Strangled with banality Lacking the right words”
“Alfredo czyli Sens w Nonsensie
W absurdzie dnia W braku muz W mowie ciał W zgrzycie słów Pośród prawd, łez i win Zakwitnął bez
W nikłości mgieł W śpiewie burz W blasku słońc W kroplach dżdżu Feeria barw mieni się Ulotna myśl
W miękkości ust W szmerze serc W ciszy snu W cieniu rzęs Zrodził się mały sens Spłoszony ptak”
“Alfredo
Sense in Nonsense
In the absurdity of the day In the absence of the muses In a conversation of bodies In the griding of words A lilac blossomed among the truths, tears and sins.
In the evanescence of mists In the singing of the storms In the glowing of suns In the drops of rain A fleeting thought shimmers with the feast of colors
In the softness of lips In the murmur of hearts In the silence of dreams In the shadow of the eyelashes A little sense has been born A startled bird”
“Mann in Mohn (Człowiek w Polu Maku)
Na niebieskim firmamencie Gwiezdny blask W starym sadzie kwitnie grusza Wkoło świszcze wiatr
Świeca światła w pustych oknach Cisze maci ptak Senna mgła otula drzewa W miejscu stanął czas
Szukał człowiek samotności Tam gdzie kwitnie mak Czerwień kwiatu tnie szarości Smutek krzywi twarz
Krew i popiół się zmieszały W gwarze wielkich miast Nagiej ciszy łaknie serce A tu znowu brzask
Mak zapachniał mdło i słodko Księżyc zgasł Smutek rozmył się w szarościach W górze setki barw
Człowiek westchnął, zmrużył oczy Myśl rozjaśnia twarz Kiedy grusza owoc zrodzi Przyjdzie lepszy czas.”
“Mann in Mohn (A man in poppy field)
At the deep blue firmament Starry light In the orchard pear tree blossoms Winds whistle around
The lights glow in empty windows Bird disturbs the silence Sleepy fog embraces trees And the time stands still
A man sought the solitude Where the poppies bloom The red flowers cut the grays Sadness frowns man`s face
Blood and ashes have been mingled In the hubbub of big cities The heart craves the naked silence And the dawn has come
Poppy flowers spread their fragrance The moon slowly died Grief has blurred in shades of gray colors up above
The man sighed and closed his eyes Thought brightens his face When the pear beget the fruit There`ll be better days”
“LAMENT ELFOW
W ciszy kryształy słonych łez Rzewnie srebrzą spróchniale ciała drzew Mgielne skrzydła trzepoczą w niemym śnie Łkaniem wiatru spętane krążą ćmy W światła ramionach śnią się sny Już czas na wieczny rejs...”
“ELVES`LAMENT
In the silence, the crystals of salty tears mournfully silver the rotten bodies of trees Misty wings flutter in a silent dream Moths are circling tethered with sobbing of the wind Dreams are dreaming in the arms of light It’s time for an eternal voyage...”
“Na Krawędzi Snu
Na Krawędzi snu przysiadło szczęście Jak nieśmiała ćma Twój cichy szept Dzień ominął nas
W bursztynowych łzach Zastygło światło Jakby chciało wiecznie trwać Ciepły piach I wiatr W oceanie pragnień tona nasze myśli zrodzone w snach
Oszukać czas Trwać póki noc da schronienie nam
Na rozstaju cisz Usnęło piękno otulone w niemy płaszcz Niebieski rejs po brzask”
“Forest Of Mists
On the edge of sleep happiness sat Like a shy moth. Your silent whisper… The day has passed
Light froze in tears of amber as if it would hope to last forever
warm sand and wind our born in sleep thoughts are sinking in the ocean of desires.
to deceive time to last Until night offers us refuge
At the crossroads of silence Beauty fell asleep Wrapped in a dumb cloak Blue Voyage till dawn”
“Na sen
Na sen Na dobry sen Na sjestę w cieniu moich rzęs Na dobry sen zaklinam cię jak w modlitwie
Kiedy tak patrzysz na mnie nieobecny Zamieniam się w powietrze Motylim szmerem serc niepewnych Noc obnaża nas
Na sen Na dobry sen Na upojenia dzika pieśń Na dialog dusz zaklinam cię Odkryj portret myśli swej
Nieuchronnie toczą się zębatki czasu Rewia wspomnień trwa Światłocienie rozedrgały białe ściany Kalejdoskop barw
Na ustach Pokalanych brzemiem słów Prawda odciska Swa niema pieczęć Cichy znak ze miłość trwa Wciąż trwa Wciąż trwa Wciąż...”
“Oh sleep
Oh sleep, good sleep A siesta in the shade of my eyelashes Oh good sleep I implore you, as in a prayer
When you`re gazing at me so absently I`m turning into air The butterfly like murmur of the uncertain hearts… Night exposes us
Oh sleep good sleep wild song of intoxication A dialogue of souls, I`m begging you Reveal the portrait of your thought
Racks of time roll Inevitably Revue of the memories lasts Chiaroscuro pulsating on the white walls Kaleidoscope of colors
On the lips Soiled with the burden of words The truth imprints it`s muted seal The silent sign That love still lasts Still lasts Still lasts Still...”
“Kolysanka z Krainy Po Drugiej Stronie Lustra
W okruchach zbitego szkła czas zapisał swe historie O miłościach z dawnych dni O melodiach z starych płyt
Na skrawkach pożółkłych map Los postarzał swe nadzieje Woskowe skrzydła stopniały w słońcu W promieniach zapomnienia.
A czas Rzeźbi co dnia nową twarz Wśród prawd Sny lustrzane zatarł czas
W obięciach minionych zim Zasypiają małe smutki Szmaragdową kołysankę gwiżdże wiatr.”
